Er is een reeks gestandaardiseerde testmethoden en experimentele procedures voor het evalueren en testen van de corrosieweerstand van zeer zuivere witte molybdeendraad . Gemeenschappelijke evaluatie- en testmethoden en bijbehorende normen zijn:
Zoutsproeitesten zijn een veelgebruikte methode om de corrosieweerstand van metalen materialen te evalueren. Stel het monster bloot aan een zoutsproeiomgeving en observeer oppervlaktecorrosie om de corrosieweerstand van het materiaal te evalueren. Relevante normen verwijzen naar ASTM B117.
Elektrochemische corrosietests kunnen het corrosiegedrag van materialen in elektrochemische omgevingen evalueren. Algemene testmethoden omvatten het testen van de polarisatiecurve en de analyse van elektrochemische impedantiespectroscopie. Relevante normen zijn onder meer ASTM G5 en ASTM G61.
De versnelde corrosietestmethode is om het corrosieproces in de werkelijke leefomgeving te simuleren om de test van de corrosieweerstand van het materiaal te versnellen. Veel voorkomende versnelde corrosietests zijn onder meer de natte corrosietest en de corrosiedouchetest. Relevante normen zijn onder meer ASTM G85.
Bij testen op omgevingsblootstelling worden monsters blootgesteld aan omstandigheden die werkelijke omgevingen simuleren, zoals vochtigheid, temperatuur en concentraties van chemische stoffen, om uiteindelijk de corrosieweerstand van materialen in daadwerkelijke gebruiksomgevingen te evalueren. Relevante normen variëren afhankelijk van de testomstandigheden.
Microstructurele analyse kan indirect de corrosieweerstand van materialen evalueren door de microstructurele veranderingen van materialen te observeren, zoals korrelgrootte, korrelgrenzen, faseverdeling, enz.
